หยางซิงมิ

สนาม: คืนนี้

บทนำ:ข้อ ๑ ให้ พลตำรวจตรี อนันต์ เจริญชาศรี พ้นจากตำแหน่งนายกเมืองพัทยา...

ชู ซัง คิง

สนาม: คำสั่งของนกฟีนิกซ์

บทนำ: เนื่องจากเราก็เป็นตุ๊ดที่อ้อนแอ้นอยู่ในโรงเรียนและทุกครั้งที่เรียนวิชานี้ เวลาเรานั่งเรียนอยู่เขาก็จะมานั่งข้างๆ มากระชากกางเกง ดึงกางเกงในของเรา เราก็พยายามเบี่ยงตัวหนี แต่ไม่ได้โวยวาย ไม่กล้ากระโตกกระตากเพราะว่ากลัว แต่เพื่อนๆ เห็นหมดนะ คือเราเป็นเด็กที่ไม่สู้คนกลัวว่าจะมีเรื่อง เพราะถ้ายิ่งพูดยิ่งโวยวายการที่เราเป็นตุ๊ดอยู่ในโรงเรียนมันจะแพร่กระจายในวงกว้างจนไปถึงหูพ่อแม่เรา แต่พอเราไม่โวยวายเขาก็ยิ่งทำหนัก เขาก็เอามือล้วงเข้าไปในกางเกงเรา เราก็ไม่กล้าร้องโวยวาย นี่คือความขี้คลาดของเด็กคนหนึ่งกลัวไปหมด พอวันหนึ่งมีงานแสดงของโรงเรียน เราก็ได้รับเลือกให้เล่นโขน เล่นเป็นหนุมานด้วยนะ เขาเป็นคนเลือกให้เราเล่นด้วยนะให้บทเด่นเลย และคือก่อนที่จะแสดงด้วยความที่บ้านก็อยู่ไกลจากโรงเรียน คือบ้านอยู่แถวตลาดบางแค และโรงเรียนก็อยู่ต่างจังหวัดเลย โรงเรียนไม่ได้อยู่ในกรุงเทพฯ นะคะต้องบอกไว้ก่อน ก็เลยต้องไปนอนที่บ้านเขาเพราะเราก็คิดว่าเพื่อนๆคงไปกันหลายคนนะ แล้วเราเป็นตัวนำด้วยกลัวไปไม่ทัน ก็เลยบอกพ่อกับแม่ว่าไปนอนคืนนึงนะ ซึ่งก็มีเด็กๆไปกัน 4-5 คน แต่ปรากฎว่าพอเริ่มค่ำปุ๊บทุกคนแยกย้ายกลับบ้านหมดเลย เราก็รู้สึกว่ามันแปลกๆ แต่ก็คิดอีกว่ากลับตอนนี้มันก็จะวุ่นวายต้องมีคนมารับอีก แล้วต้องตื่นไปโรงเรียนตั้งแต่ตี 5 ก็เลยตัดสินใจนอนค้าง ปรากฎตอนกลางคืนเขาก็ล็อคบ้าน ล็อคห้องหมด สุดท้ายคืนนั้นก็เกือบทั้งคืนเลย ถูกบังคับ เราก็พยายามต่อสู้แต่ประตูล็อคหมดทำอะไรไม่ได้ เขาก็ตบหัวเราให้ลงไปข้างล่างและคุกเข่า ในหัวตอนนั้นกลัวไปหมดว่าเขาจะมีดมาเสียบเราไหม จะฆ่าเราหรือเปล่า มันกลัวมันขี้ขลาดไปหมด ก็เลยปล่อยอยากทำอะไรก็ทำให้ถอดอะไรก็ถอด